ในปี ค.ศ. 556 โคลธาร์ส่งพระโอรสชาริแบต์กับกุนแธรม (พระโอรสคนสุดท้อง) ไปต่อสู้กับพระมารดาเลี้ยง ชุนนา และพระอนุชาเลี้ยง ชราม ที่กำลังก่อการปฏิวัติ ระหว่างดำเนินการเจรจา ชรามซ่อนตัวอยู่ในเทือกเขาดำในลิมูแซ็ง เมื่อการเจรจาล้มเหลว สองกองทัพเตรียมที่จะทำสงครามกัน ทว่าพายุฝนฟ้าคะนองยับยั้งการสู้รบไว้ และชรามส่งจดหมายปลอมไปหาพระเชษฐาทั้งสอง ซึ่งเขาได้แจ้งข่าวลวงว่าพระบิดา (โคลธาร์) สิ้นพระชนม์แล้ว ชาริแบต์กับกุนแธรมรีบกลับไปเบอร์กันดีทันทีเพื่อรักษาตำแหน่งของตนเอง

หลังโคลธาร์สิ้นพระชนม์จริงๆ ในปี ค.ศ. 561 ราชอาณาจักรแฟรงก์ถูกแบ่งให้กับพระโอรสตามสัณฐานแบบใหม่ พระโอรสแต่ละคนปกครองอาณาจักรต่างๆ โดยไม่จำเป็นที่จะต้องมีความเชื่อมต่อกันทางภูมิศาสตร์ แต่อาจเป็นสองแคว้นที่ไม่ได้อยู่ติดกัน ราชอาณาจักรของแต่ละคนถูกตั้งชื่อตามเมืองที่พวกเขาใช้เป็นศูนย์กลางการปกครอง ชาริแบต์ได้รับนุสเตรีย (แคว้นระหว่างแม่น้ำซอมม์กับแม่น้ำลัวร์) อากีแตนกับโนเวมโปปุลานาที่มีปารีสเป็นเมืองหลวง เมืองสำคัญอื่นๆ ของพระองค์ ได้แก่ รูอ็อง, ทัวส์, ปัวติเยส์, ลิโมฌ, บอร์โดซ์, ตูลูส, กาฮอส์ และอัลบิ กุนแธรมได้เบอร์กันดี ซิเกอแบต์ได้ออสตราเชีย (ที่มีแร็งส์อยู่ด้วย) โดยมีเมืองหลวงอยู่ที่เม็ตซ์ ส่วนพระอนุชาคนสุดท้อง ชิลเปริคได้อาณาจักรขนาดเล็กที่มีซวยส์ซงส์เป็นเมืองหลวง[1]